14 Φεβρουαρίου, ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, η μέρα που ίσως αναπαράγει, περισσότερο από κάθε άλλη μέρα, την μεγαλύτερη συναισθηματική ετερογένεια. Η Μαρία είναι σε σχέση και σήμερα νοιώθει χαρά, ενώ ο Δημήτρης που είναι μόνος, αισθάνεται πιο έντονα την μοναξιά του. Ο Νίκος εκδηλώνει ιδιαίτερο κυνισμό ενώ η Άννα παραμένει παντελώς αδιάφορη.
Ας δούμε τη ψυχολογία καθενός από αυτούς. Η Μαρία είναι σε σχέση. Δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου και αυτό της προξενεί χαρά, αλλά παράλληλα και κάποιο άγχος.. Θα θυμηθεί άραγε τη μέρα αυτή ο σύντροφος της? Η Μαρία έχει στο μυαλό της τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ως τη μέρα απόδειξης και «επίδειξης» της αγάπης του συντρόφου της και έτσι εναποθέτει υψηλές προσδοκίες σε αυτόν. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν βοηθούν σε αυτό, αφού κάνουν «υπερωρίες» στην πλύση εγκεφάλου, γεμίζοντας τον με καρδούλες, σοκολάτες και εκδηλώσεις αγάπης. Δίκαια, λοιπόν, απογοητεύεται όταν ο σύντροφός της αγνοεί τη σημερινή μέρα. Σίγουρα, η Μαρία δεν περίμενε να περάσει έτσι τη «μέρα των ερωτευμένων».
Για όσους λοιπόν είναι σε σχέση, η μέρα αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί είτε θετικά, είτε να αναδείξει προβληματικές πτυχές στην οπτική γωνία των συντρόφων. Θετικά θα μπορούσε να αξιοποιηθεί αν το ζευγάρι επικοινωνήσει ανοικτά για το τί προσδοκά για τη μέρα αυτή και να συμφωνήσουν από κοινού ένα «σχέδιο δράσης». Θετικό επίσης θα ήταν να δουν τη μέρα αυτή ως ευκαιρία να ενισχύσουν τη σχέση τους με μια απλή χειρονομία αγάπης. Αρνητικό αντίκτυπο στη σχέση θα είχε το να εναποθέσουν υψηλές προσδοκίες στον άλλο, αγνοώντας επιδεικτικά τη συνολική εικόνα της σχέσης. Ας μην υποτιμούμε και το γεγονός, ότι πολλοί θα περάσουν μια «υπέροχη» μέρα, όμως τις υπόλοιπες μέρες η σχέση τους πάσχει.
Ο Δημήτρης είναι εδώ και δύο χρόνια μόνος. Ενώ θέλει να συναντήσει την ιδανική σύντροφο αυτό δεν κατέστη ακόμα δυνατό. Σήμερα αισθάνεται λύπη και ιδιαίτερη μοναξιά, αφού η μέρα «των ερωτευμένων» του θυμίζει την μοναξιά– «αποτυχία» του, όπως ο ίδιος το εκλαμβάνει. Ίσως να είσαι και εσύ σαν τον Δημήτρη. Γιατί όμως πρέπει πάντα «το γρασίδι να είναι πιο πράσινο στην άλλη μεριά του φράχτη;» Γιατί απλά ο Δημήτρης (και ο όποιος Δημήτρης), να μην αποδεχτεί απλά την προσωρινή αυτή κατάσταση του, σαν απλά μια διαφορετική κατάσταση;
Για όσους λοιπόν είναι μόνοι, και πάλι η ημέρα αυτή θα μπορούσε είτε να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, είτε να αντιμετωπιστεί με μεμψιμοιρία. Θετικά θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ενισχύοντας την πιο σημαντική σχέση που έχουν, την σχέση με τον εαυτό τους. Επίσης θετικά θα μπορούσε να αξιοποιηθεί διοργανώνοντας αγαπημένες δραστηριότητες, είτε ατομικά είτε με φίλους. Αρνητικός τρόπος αντιμετώπισης είναι σίγουρα η αυτολύπηση για μια κατάσταση, την οποία, αν δούμε αντικειμενικά, περικλείει και πλεονεκτήματα, όπως άλλωστε, και το να είναι κανείς σε σχέση.
Άλλοι πάλι, όπως ο Νίκος, είναι ιδιαίτερα κυνικοί σήμερα ιδιαίτερα λόγω της εμπορικοποίησης και του «υπερ-καταναλωτισμού της αγάπης». Ίσως να έχουν και δίκαιο, ίσως και όχι, όμως αντί να γεμίζουν με αρνητικά συναισθήματα, καλό είναι να θυμούνται ότι έχουν την επιλογή, αντί να αντιδρούν, απλά να μην συμμετάσχουν στο «πανδαιμόνιο» του Αγίου Βαλεντίνου.
Η ‘Άννα σήμερα είναι παντελώς αδιάφορη. Επιλέγει να είναι κάθε μέρα ερωτευμένη- με την ίδια την ζωή. Για την Άννα αυτή είναι μια μέρα όπως ακριβώς όλες οι άλλες. Η ίδια επιλέγει πώς θέλει να ζήσει τη κάθε της μέρα και την κάθε της στιγμή, χωρίς να της το καθορίζουν κατεστημένα και κοινωνικά στερεότυπα. Η Άννα, αν και είναι σε σχέση, επιλέγει καθημερινά να εκφράζει ανοικτά την αγάπη της προς τον σύντροφο της, χωρίς να χρειάζεται «ειδική» μέρα για να της το ορίσει.
Όποιος και αν είσαι, η Μαρία, ο Δημήτρης, ο Νίκος ή η Άννα, χρησιμοποίησε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου για να μάθεις καλύτερα τον εαυτό σου και τις συναισθηματικές σου αντιδράσεις. Και είμαι σίγουρη ότι θα «επιβιώσεις» αυτή την μέρα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Άλλωστε, τα πάντα είναι θέμα επιλογής.
